Душанба
08-Декабр 2025
Ибодат ҳар кунгидек саҳарлаб ишга отланди. Кўп қаватли уйлар ёнидан тез-тез юриб ўтди. Шаҳар аҳолиси кўчага чиқиш у ёқда турсин, ҳали уйғонмаган. Бир маҳал муюлишдан катта кўча томон юраркан, кўзи йўл четида ўтирган нотаниш кампирга тушди. Ҳайрон бўлган Ибодат бугун ишига эртароқ бориши лозимлигини билса-да, қандайдир ички куч уни қария томон етаклади.
Карлос МУРСИАНО,
Испания
Йўловчи қарағай дарахтлари орасидан ўтган ёлғизоёқ йўлда тупроққа ботиб борарди. Дарахтларнинг бир-бирига чирмашиб кетган шох-шаббалари орасидан ботаётган қуёшнинг толиққан нурлари аранг ўтиб турибди.
Дазмол босаётган аёлнинг ёнида юрган ўғли чунонам ўйинга берилиб кетганидан ўйинчоқларини дазмол тахтасига кўчира бошлади.
Чои Xи СУ
Биринчи фарзандим ўлик туғилган ўша дақиқалардан буён мен учун ҳаёт маъносини йўқотди. Бунинг устига, эримнинг аччиқ ва аламли йиғиси юрагимга ўқдек қадалди. Ўғлим бир сония бўлса-да, бу олам ёруғлигини кўролмасдан, ота-она меҳрини ҳис этмасдан мени ташлаб кетди.
Ричард ХАРДВИК
Жером Стэйли учун бу одатдаги юмуш эди. Аммо ёзишмалар бошланиши билан Вероника уни ҳайрон қолдирди. Аёлнинг мактубларида нолиш, норизоликдан асар ҳам йўқ эди.
Пахта йиғим-терими билан боғлиқ илгариги воқеалар, фожиаларни ҳозирги авлод яхши билмайди, бу ҳақда айтилган ҳикоялар уларга ўтмишдан эртаклардай туюлади.
Мустақилликдан илгари бир вилоятда таниқли журналист, ёзувчи устозимиз яшаб ўтганди. Суҳбати дилтортар, одамохун инсон эди. Шогирдларига эътиборли, меҳрибон, ғамхўр эди.
Онамнинг ўтганига йигирма икки кун бўлганди. Нимадир сабаб бўлиб туман марказига боришга тўғри келиб қолди.
Бунга кўп йиллар бўлди... Бошланғич синфда ўқирдим. Бироз бўй чўзган бўлсам керак, биринчи синфда кийган кийимларим тўғри келмай қолди. Онам шимимнинг бир жойига ямоқ солиб берса, икки кун ўтмай, бошқа жойидан йиртилиб кетарди. Қишда катта опамнинг пальтосини кийдим. Акамнинг эски оёқ кийими билан синфни зўрға тугатдим. Хуллас, ота-онам янги кийим олиб берадиган бўлишди. Бозорга отландик...
«Қизим, сенинг исмингдан кейин менинг исмим келади. Бу исм билан одамларни қирқ йил кулдирдим. Лекин ўзим одамларнинг кулгисидан кўра кўпроқ йиғладим. Қизгинам, сен ҳаётда фақат санъат учун яшамагин!
Олдинлари уйга келишим билан бобомнинг хонасига ошиқардим. «Кўзимнинг нури», «Ҳаётимнинг мазмуни», деб эркалашидан бўйим янаям чўзилиб кетгандек бўларди. Бугун эса ўша меҳрибон бобомни таниёлмайман. Ярим йилдирки, оғир хаста. Тўшакка михланиб қолган. Сўнгги пайтларда асабий, ҳатто, бироз тошбағир одамга айланиб қолгандек.
Осмоннинг яна қовоғи осилди. Ёмғир ёғади, шекилли. Бундай пайтда Шокир отанинг чоғроқ ҳужраси янада торайиб бораётгандек туюлади. Қоронғилашиб, бор файзи ҳам кетади.
Жавондаги китобларни тахлаётиб, улар орасидаги эски, четлари сарғайган конвертга кўзим тушди. Олдин бу конвертга ҳеч эътибор бермаган эканман.
Қишлоқда яшашнинг ўзига яраша ташвишу юмушлари бор. Тонг саҳардан туриб, тоза ҳавога чиҳаман. Бироз айланиб, сўнг томорқадаги экинлар парвариши билан шуғулланаман. Мол-ҳол дегандек... Ишқилиб, қиламан десангиз, иш топилади. Юмушимни тугатиб тургандим, ташқаридан машинанинг сигнали эшитилди. Эшикни очсам, хушсурат бир одам турибди.
Сочимни олдириб келдим. Тап-тақир бошимга разм солиб отам хўрсинди.
— Кетяпман, дегин.
Хориижий мамлакатларда кенг нишонланадиган, арчасиз ўтмайдиган «Рождество» 31 декабрь куни Янги йил байрамига уланиб кетади. Ҳар бир хонадон арча ясатади, чироқлар билан уйи атрофини безатади.
Латвиянинг Рига шаҳри марказида бутунлай қайта ишланадиган чиқиндилар – пластмасса, шиналар, электр чироқлардан ясалган ноодатий 9 метрлик арча ўрнатилди.
Жисми ва руҳи соғлом бўлган одамгина том маънода ўзини бахтли ҳис эта олади. Негаки, инсон учун энг катта бахт ва бойлик саломатлигидир.
Бир пайтлар мактаб ўқувчилари ўртасида бир-бирига китоб совға қилиш одати урф эди. Туғилган кун ёки байрамларда дўстлар томонидан туҳфа қилинган энг қимматли тортиқ – бу китоб бўларди.
Ботирали ШОДИЕВ, Олий Мажлис Қонунчилик палатаси депутати, ЎЭП фракцияси аъзоси:
Жадид бобомиз Беҳбудий бир неча мамлакатларнинг таълим тизимидан хабардор инсон сифатида миллатнинг юксалиши, юрт тараққиёти ва равнақи, инсон камолоти учун асосий жиҳат маориф эканини чуқур мулоҳаза қилган эди.
Ҳар куни атрофимизда юзлаб, минглаб ҳодисалар содир бўлади. Уларнинг баъзисига шунчаки кўз югуртиб ўтамиз, бошқаларини эса унутиб юборимиз. Бироқ айрим воқеалар борки, юракка муҳрланади, одамни чуқур ўйга солади.
Иккинчи жаҳон урушининг тугаганига 80 йил тўлди. Бу анча узоқ муддат. Бир инсоннинг умридай, эҳтимол ундан ҳам ортиқ. Лекин ўша машъум урушнинг мудҳиш асоратлари ҳали-ҳамон ўчгани йўқ.
