ҲАҚИҚАТГА ТИК ҚАРАНГ, ЖАНОБ!
«Газетанинг замони ўтяпти».
Бу – баъзи бўлмағур одамларнинг гапи! Ва баъзи маърифатдан узоқ раҳбарларга ёқаётган гап.
«Газетанинг замони ўтяпти».
Бу – баъзи бўлмағур одамларнинг гапи! Ва баъзи маърифатдан узоқ раҳбарларга ёқаётган гап.
Мақолани ёзиш учун узоқ ўйландим. Қўлимга тушган маълумотларни қайта-қайта ўқидим. Махтумқули айтганидек, дунё ясаниб, ўзини кўз-кўз қилиб, қалбимга соя ташлайверди, ташлайверди.
Шовот туманининг Бешмарган қишлоғида 120 ёшни тўлдириб 121 ёшга қадам қўйган Ўғилжон момо Эшёзова умргузаронлик қилади. Момо вилоятимиздагина эмас, балки Ўзбекистондаги энг ёши улуғ инсонлардан бўлса ажаб эмас.
Халқимиз қариси бор уйнинг париси бор дейди. Дарҳақиқат, хонадонларимиз тўрида ўтирган нуроний инсонлар бизларнинг беқиёс бойлигимиздир. Улар ҳаётимиз ҳикмати, умримиз мазмунидир.
Турмуш қурганлар учун ҳам, қурмаганлар учун ҳам, турмуш қуриш арафасида турганлар учун ҳам ибратли воқеа.
Жорий йилнинг 31 март куни Туркистон шаҳри (Қозоғистон)да Туркий тилли давлатлар ҳамкорлик кенгашининг норасмий саммити бўлиб ўтди.
Эрталаб ишга келаётсам ишхонамиз остонасида сут сотувчи аёл Моҳирахон турибди. – Опа, бугун автобусимиз кеч келди. Кўпчилик ходимлар аллақачон хоналарига кириб кетишибди. Икки шиша қаймоқ билан битта творог қолди. Илтимос, олиб қолинг. Пулини кейинроқ берсангиз ҳам майли, – деди у совуқдан қотган қўлларига ҳу-ҳулаб.
Яқинда уйга кетаётгандим 1-шаҳар шифохонаси яқинида йўл четида тўхтаб турган юк машинасидаги елим халтага ўралган пишган ғиштларга кўзим тушди. Қойил шу кунларга етиб келдик – ғиштлар халтага ўралган ҳолда эгасига етказилмоқда. Тараққиёт бўлса шунчалик бўлар. Яқин-яқин вақтларда ҳам ғиштлар катта машиналарда олиб келинар, қурилишнинг бир четига ағдариб кетиларди...