МЕҲР ДАРАХТИ

И Чол XУАН

Че Ок коллежни тугатгандан сўнг меҳрибонлик уйига ишга кирди. У ерда ота-онасиз болалар умид билан яшарди. Бир йил давомида улар билан яшаб, ота-она меҳри қанчалик муҳим эканини ҳис этди. Ўзиям болаларга қайноқ меҳр беришни истарди, албатта. Аммо Че Окнинг олдида тоғдек бир тўсиқ турарди: уларга муҳаббат улашаман деб, кўнглини оғритиб қўйишдан қўрқарди. Баъзан бу ердан жўнаб қолишни ҳам ўзича режалаштирар, аммо кўзлари мўлтираган болаларни ташлаб кетишга виждони йўл қўймасди.

«РЎМОЛЛАРИНГ ТУШИБ ҚОЛСИН…»

Унча-мунча одам ўтавермайдиган, пахса девор, тупроқ кўчани тўлдириб ўйнаб юрган дугоналарим орасидан «Ҳой, қизим, бу ёққа кел-чи», деб бир нуроний мени имлади. 

СЎНГГИ ҚУВОНЧ

Ўзининг бежо овози билан юракларга ваҳима солган тез ёрдам машинаси кичкинагина ёғоч эшик ёнига келиб тўхтади. Латофат опанинг касали яна хуруж қилди.

Темирчининг тиллолари

Неъмат АМИНОВ

«Ҳали ҳаёт чоғларида отамдан эшитганларимнинг айримларини ўз ҳолича, айнан қоҚозга тушириб қўйган эдим. Орадан анча ўтгач, ўқиб қарасам, бу ёзувлар кўзимга тўтиёдек кўринди».

ОНАМ

Ташвишларга тўла ҳаёт одамни чарчатади. Киши баъзида дам олгиси келиб, тоғ бағригами, дарё бўйигами чиқишни истаб қолади. Ўзи охирги пайтларда иш билан бўлиб, оиламга тузукроқ вақт ажратолмай қолдим. Кўз олдимга фарзандларимни келтирдим ва ўзимдан, эътиборсизлигимдан бироз хижолат тортиб қолдим.

БОБОНИНГ САБОҒИ

Қишлоғимизнинг кираверишидаги катта тутзор барча болаларнинг ўйин майдончаси эди. Болалар билан «Бекинмачоқ», «Ўртага тушар», «Чиллак», «Чим» каби ўйинларни ўйнаб кун кеч бўлганини сезмай қолардик. Қош қорайиб, оналаримиз қўлида хивчин кўтариб келмагунича тарқалмасдик. Ўзим ҳар гал уйга қочиб бориб, отамнинг пинжига кириб хивчиндан қутулиб қолардим. Эртаси куни яна шу аҳвол...

ҚЎРҚУВ

Виктор ГЮГО

Франциядаги сиёсий тузумни ағдариб, ҳокимият бошига келишни ўзига мақсад қилган бир неча қарама-қарши гуруҳлар бутун Парижни қамал қилган.

НОН ИСИ

Юрий КАЗАКОВ,

рус адиби

Шошилинчномани биринчи январда олишди. Дуся ошхонада эди, эшикни эри очди. Кечаги ичкилик карахти тарқамай, тинмай эснаб имзо чекди-да, тағин кимдандир қутловхат келганини чамалади. Ўша-ўша оғзини ёполмай Дусянинг онаси — олис қишлоқдаги етмишга чиққан кампирнинг вафоти ҳақидаги қисқа ва қайғули шошилинчномага кўз югуртирди.

ЖАМИЛА МОМО

Бу воқеа бешинчи синфда ўқиб юрган пайтимда бўлганди.

ЧЎЛ БУ — ҚЎШИҚ

ёхуд табиатнинг меҳрга зор нодир дарахти

Қизилқум саҳроси бағридаги овулда умргузаронлик қилиб, сурув ортидан юрган бир чўпон дўстим бор. Яқинда ўша қадрдонимни учратиб қолдим. Иш билан шаҳарлаган экан. Гап орасида, бу ерда сиқилиб кетаётганини, эртага тонг отиши билан чўлга қанот чиқариб учишини айтиб қолди.

ТУШУНГАН ЙИГИТ

Нусрат Баракаев котибаси дамлаб қўйган қайноққина чойдан ҳўплаб, хона бурчагига қўйилган телевизорда машҳур хонанда куйлаётган қўшиқ оҳангига тебраниб, гоҳ ўзи ҳам қўшилиб хиргойи қилиб ўтирганди.

ОТИЛГАН ТОШНИНГ САБОҒИ

«Ўша вақтда янги «Lacetti» сотиб олгандим. Уни жуда авайлаб бошқараман. Эрталаб ишга кетаётсам, катта йўл четида қўл силкиётган икки болага кўзим тушди. Тўхтатмоқчи бўлдим-у, машинамнинг кир бўлишини истамай, йўлимда давом этдим. Шунда орқа ойнага қарс этиб тош келиб тегди», деб ҳикоясини бошлади ҳамкасбим...

ЭСАБОЙЛИК  МОМО

Азим Қашқа бўйидаги кўприк ёнида қад ростлаб турган савдо мажмуасига етмасдан, ҳамроҳим машина рулини ўнг тарафдаги йўлга бураркан, бироз ўйланиб, деди:

ТИЛЛАГА ТЕНГ МАЪНИЛАР

(Фалсафий суҳбат)

Иқтисод фанлари доктори, профессор Мамаюнус ПАРДАЕВ ва журналист ­Фармон ТОШЕВнинг ушбу суҳбати бизга ноодатий туюлди. Мулоқот суҳбатдошлар томонидан йиллар давомида «ён дафтар»га ёзиб юрилган, «Қайдлар» рукнида чоп этилган китобчалардаги нуқтаи назарлар асосида бўлиб ўтган. Бу суҳбат ҳар биримизни дунёга чуқурроқ, теранроқ қарашга ундашини ҳисобга олиб, уни эътибори­нгизга ҳавола этмоқдамиз.

ЯХШИЛИК

Ибодат ҳар кунгидек саҳарлаб ишга отланди. Кўп қаватли уйлар ёнидан тез-тез юриб ўтди. Шаҳар аҳолиси кўчага чиқиш у ёқда турсин, ҳали уйғонмаган. Бир маҳал муюлишдан катта кўча томон юраркан, кўзи йўл четида ўтирган нотаниш кампирга тушди. Ҳайрон бўлган Ибодат бугун ишига эртароқ бориши лозимлигини билса-да, қандайдир ички куч уни қария томон етаклади.