Душанба
08-Декабр 2025
Инсоният тарихидаги энг мудҳиш Иккинчи жаҳон уруши жанггоҳларида бир неча юз минг ўзбек йигитлари немис-фашист босқинчиларига қарши мардонавор курашган. Уларнинг мардлиги, жасорати, қаҳрамонликлари, умуман, ибратли ҳаёт йўли келажак авлод учун ҳамиша ибрат мактаби бўлиб қолади.
Апрель – баҳорнинг энг ҳузурбахш, дилга ёқимли палласи. Қирларнинг ям-яшил тус олиши, қизғалдоқларнинг қийғос очилиши ажиб тароват бахш этади. Диққинафас шаҳарлардан зериккан юрак мана шундай гўзалликдан барҳаманд бўлиш учун табиат қўйнига ошиқади.
Баҳор фаслининг дастлабки ойида яшар эканмиз, аллақачон қалбимизга баҳорий туйғулар кириб келган.
Менинг севимли машғулотларимдан бири – уй ҳайвонларига қараш. Баъзи пайтларда инсонларда топилмаган меҳр-муҳаббат туйғусини уларда кўп бора кузатганман.
Халқимиз – тинчликсевар халқ. Бошқа масалаларда турлича фикрлаши, баҳслашиши мумкин, лекин бу борада ҳамма бирдам, ҳамжиҳат. Кексаю ёш аввало тинчлик бўлсин, дейди. Президентимизнинг энг катта орзу-интилиши, ташвиши ва амалий ҳаракатлари ҳам – халқимизнинг тинчлиги ва фаровонлигини таъминлашга қаратилган.
Халқаро «Олтин мерос» жамғармаси Хоразм вилояти бўлими раҳбари, ўлкашунос-тарихчи Комилжон НУРЖОНОВ билан суҳбат.
Шу кунларда Жанубий Корея каналларида бир воқеа шов-шувга айланди.
Она табиат мўъжизаларга тўла. Бироқ баъзи одамлар мўъжиза деганда Хитой девори, Эйфил минораси, Тожмаҳал каби рўйхатга олинган саноқли обидаларни кўз олдига келтиришади. Лекин теварак-атрофдаги ажойиботлар ва сир-синоатларга эътибор беришмайди.
Ўзбекистон, Туркманистон ва Қорақалпоғистон халқ артисти Комилжон Отаниёзов ўзидан бетакрор маънавий мерос – бир-биридан ёқимли ва дилтортар куй ва ашулалар қолдирган. Шунингдек, унинг шеърий асарлари ҳам адабий жиҳатдан муносиб баҳоланган.
Хосиятли кунларнинг бирида автобусда кекса бир отахонни йўлиқтирдим. Бошига чоғроқ салла, сутранг елвигай чакмон кийган отахон олдинги ўриндиқлардан бирида жимгина ўтирарди.
Аслида ниҳол экиш, боғлар барпо қилиш бизга бобомерос қадриятлигини барча ҳам билмаса керак. Айниқса, бугун интернет замонида олди-қочдидан бошқасини кузатмайдиган бир авлод шаклландики, уларнинг тарихий саводига ҳам бир мунча шубҳа қиласан киши.
Уч кундан буён ўйлаб ўйимнинг охирига етолмайман – одамлар шунчалик ўзгариб кетдими ёки жамиятми? Инсоф, виждон, бурч, масъулият деган тушунчалар фақат тушунчалигича қолдими? Одамлар буни ҳис қилмаяптими? Ёшлар-чи? Улар қандай тушунча билан ўсяпти, олдига қандай мақсад қўймоқда?
Буюк аллома Абу Райҳон Берунийни табобат соҳасига оид асар ёзишига табибларнинг доривор гиёҳларни яхши танимаслиги, уларни бир-биридан ажрата олмаслиги сабаб бўлган экан.
Эркин Воҳидовнинг «Инсон қасидаси» шеъри ёдингиздами? Унда бутун борлиқнинг ҳукмдори инсон бўлиши, одамзоднинг ҳаётдаги ўрни ниҳоятда масъул эканлиги ҳақида гап кетади. Дарҳақиқат, инсоннинг қўллари бунёдкор ҳам, вайронкор ҳам.
Мен ҳар куни қуёш ботишини кузатаман десам, кўпчиликнинг хаёлига тоғларнинг ёки катта денгизнинг ҳеч бўлмаганда кенг яйловдаги тепаликларнинг ортига ботишини кузатиш келса керак. Йўқ, мен болалигимдан қуёшнинг катта дарахт шохлари ортида нурсизланиб, ботишини кузатардим.
Хориижий мамлакатларда кенг нишонланадиган, арчасиз ўтмайдиган «Рождество» 31 декабрь куни Янги йил байрамига уланиб кетади. Ҳар бир хонадон арча ясатади, чироқлар билан уйи атрофини безатади.
Латвиянинг Рига шаҳри марказида бутунлай қайта ишланадиган чиқиндилар – пластмасса, шиналар, электр чироқлардан ясалган ноодатий 9 метрлик арча ўрнатилди.
Жисми ва руҳи соғлом бўлган одамгина том маънода ўзини бахтли ҳис эта олади. Негаки, инсон учун энг катта бахт ва бойлик саломатлигидир.
Бир пайтлар мактаб ўқувчилари ўртасида бир-бирига китоб совға қилиш одати урф эди. Туғилган кун ёки байрамларда дўстлар томонидан туҳфа қилинган энг қимматли тортиқ – бу китоб бўларди.
Ботирали ШОДИЕВ, Олий Мажлис Қонунчилик палатаси депутати, ЎЭП фракцияси аъзоси:
Жадид бобомиз Беҳбудий бир неча мамлакатларнинг таълим тизимидан хабардор инсон сифатида миллатнинг юксалиши, юрт тараққиёти ва равнақи, инсон камолоти учун асосий жиҳат маориф эканини чуқур мулоҳаза қилган эди.
Ҳар куни атрофимизда юзлаб, минглаб ҳодисалар содир бўлади. Уларнинг баъзисига шунчаки кўз югуртиб ўтамиз, бошқаларини эса унутиб юборимиз. Бироқ айрим воқеалар борки, юракка муҳрланади, одамни чуқур ўйга солади.
Иккинчи жаҳон урушининг тугаганига 80 йил тўлди. Бу анча узоқ муддат. Бир инсоннинг умридай, эҳтимол ундан ҳам ортиқ. Лекин ўша машъум урушнинг мудҳиш асоратлари ҳали-ҳамон ўчгани йўқ.
