Пайшанба
23-Октябр 2025
Эшқобил ШУКУР
Петербургдан «куёв»ни самолётда олиб келишаётган пайтда Қоровулбозор қўриқхонаси кенгликларида баҳор тантана қиларди. Кўл бўйида бурунги йили буришиб, сарғайган қамишлар энди яшил қанотлар чиқариб улгурган, сайхонликларда барра майсалар ердан бағрини узиб, ҳамал насимларида нафис чайқалиб турарди.
Сардор етимликда тоғасининг қўлида катта бўлди. Ўша дамларни эслаганда хаёлида қарама-қарши туйғулар туғён урарди. Тенгдошлари ўқиш бошланишида янги кийимда, ялтироқ папкаларни тутиб ўқишга борса, у тоғасининг ўғли Жамшиднинг эски бўлса-да, ювилган ва яхшилаб дазмолланган кийимларини кийиб, эски папкасини кўтариб чиқарди. Бундан унинг мурғак қалби эзилар, лекин ноилож...
Қишлоғимизда бир чол-кампир яшайди. Уларнинг ёлғиз ўғли Шерали шаҳарда ўқиб келиб, қишлоқда икки йил ишлади-да, хотини ва бола-чақасини олиб шаҳарга кўчиб кетди.
Паркентга микроавтобусда кетаётгандим. Сал хаёлга берилибман… Тўсатдан улов илкис чайқалиб тўхтади. Нима бўлганини тушунмай, ён-атрофга алангладим.
Шафқатсиз тақдир бир аёлни ёлғиз фарзандидан айирди. Она фарёдидан гўё бутун олам ғам чекмоқда, осмон ҳам унинг кўз ёшига шерик бўлмоқда. Лекин ҳеч нарса онага боласини қайтариб беролмайди, тақдир ғолиб. Қисматнинг бу синови аёлни анчайин букиб қўйди. У энди мақсадсиз, сароб бўлган орзу-умидлар билан қолган умрини ўтказади.
Стивен ЛИКОК,
Канада ёзувчиси
У кириб келгач, чекувчилар учун мўлжалланган купеда биз икки киши бўлдик. Эгнида мўйнали узун пальто, қўлида эса эллик долларли жомадон кўтариб олган эди. Қўлидаги юкни ўриндиққа қўйганидан сўнг менга кўзи тушди.
«…Мўминбоев! Шу одамга кўзи тушган заҳоти аллақаерига тиғ тортиб юборилгандек бўлиб, Элчиев бошини эгиб олди. Сўнг, то кетишгунича у томонга қарамасликка тиришди: қараса, кўзининг қири тушса бас — яна тилади ўша тиғ!..»
Ўша куни тонгда у тағин минг хижолат билан аёлини ишхонасида қолдириб, яқин атрофдаги метро бекатига йўл олди. Йўл-йўлакай рафиқасига ҳам шу аҳволда ишлаш осон эмаслигини ўйлади.
Телевидение ходими Моҳирбек Жўраевнинг байрам арафасида ишлари шу қадар кўпайдики, бош қашишга ҳам вақт тополмай қолди. Асосий юмуши бўлмиш футбол шарҳига ҳам аранг улгуради.
Узангидош ошнаси Облақул чавандознинг қазо қилганига кўп йиллар ўтган бўлса-да, Ашур бобо унинг ўғиллари билан борди-келди қилишни канда қилмади. Мана, яқинда Ашур бобо жўрасининг тўнғичи Қувват фермерникида меҳмон бўлди. Ака-укалар қарияни навбати билан меҳмонга чақиришди. Ниҳоят, учинчи кун Ашур бобонинг сафари қариди. Мезбонлардан қайтишга ижозат сўрай деб турганда Тўлаш шофёр гап қотди:
... Мусоқул чол ҳар кунгидек қирда қишлоқни томоша қилиб ўтирарди.
— Бунча ҳансирайсан?
— Қодирбой малланинг ити қувди. Қўрқиб қочдим.
— Уникига нега боргандинг?
— Шафтоли олдим.
Бу воқеани Бухорога хизмат сафарига кетаётиб, поездда ҳамроҳ бўлган бир йўловчи йигитдан эшитган эдим. Купега чиққанимда икки киши — чўзинчоқ юзли, қорачадан келган, соч-соқоли ўсган, сертук бир одам, унинг ёнида, қаҳратон бўлишига қарамай, юпунгина кийинган, мушаклари бўртиб чиққан, қорамағиз ўша йигит бор эди.
Жума тегирмончининг уйқуси қочди. Тун чекиниб, кунчиқар оқариб келаётган пайтда бироз кўзи илинди. Ёмон туш кўриб, сапчиб уйғонди.
Олтмишинчи йилларнинг ўрталарида олис Куба деган мамлакатда ҳарбий хизматда бўлган Байман муаллимнинг бир суҳбати ёдимга тушди.
темирчидан қолган тиллолар
Хориижий мамлакатларда кенг нишонланадиган, арчасиз ўтмайдиган «Рождество» 31 декабрь куни Янги йил байрамига уланиб кетади. Ҳар бир хонадон арча ясатади, чироқлар билан уйи атрофини безатади.
Латвиянинг Рига шаҳри марказида бутунлай қайта ишланадиган чиқиндилар – пластмасса, шиналар, электр чироқлардан ясалган ноодатий 9 метрлик арча ўрнатилди.
Жисми ва руҳи соғлом бўлган одамгина том маънода ўзини бахтли ҳис эта олади. Негаки, инсон учун энг катта бахт ва бойлик саломатлигидир.
Ботирали ШОДИЕВ, Олий Мажлис Қонунчилик палатаси депутати, ЎЭП фракцияси аъзоси:
Жадид бобомиз Беҳбудий бир неча мамлакатларнинг таълим тизимидан хабардор инсон сифатида миллатнинг юксалиши, юрт тараққиёти ва равнақи, инсон камолоти учун асосий жиҳат маориф эканини чуқур мулоҳаза қилган эди.
Ҳар куни атрофимизда юзлаб, минглаб ҳодисалар содир бўлади. Уларнинг баъзисига шунчаки кўз югуртиб ўтамиз, бошқаларини эса унутиб юборимиз. Бироқ айрим воқеалар борки, юракка муҳрланади, одамни чуқур ўйга солади.
Иккинчи жаҳон урушининг тугаганига 80 йил тўлди. Бу анча узоқ муддат. Бир инсоннинг умридай, эҳтимол ундан ҳам ортиқ. Лекин ўша машъум урушнинг мудҳиш асоратлари ҳали-ҳамон ўчгани йўқ.
• Азим Тошкентнинг Олмазор тумани «Юқори Себзор» маҳалласида 83 ёшли, Ўзбекистон халқ устаси Маҳмуджон Мамажонов яшайди. Табаррук ёшда ҳам меҳнат қилишдан бир лаҳза тўхтамаган ҳунармад уста меҳнатга муҳаббати йўқ одамни бой яшашга рағбати йўқ одам, деб ҳисоблайди.
