Пайшанба
23-Октябр 2025
Рауф Парфи танлаган бадиий ифодалар оддий ва гўзал, улуғ шоир талқин этаётган мазмун-моҳият, шу йўсинда, оддий ўқувчига ҳам тушунарлидек туюлса-да, у яратган ҳар бир шеърий образ замирида рамзий маънонинг чуқур қатламлари ётар, парфиёна ижодда хаёлотнинг мураккаб олами жилваланаркан, даъваткор руҳ шеър шайдосини воқеликка яхшироқ назар солишга ундарди.
Наманган сафарларидан бирида Ғафур Ғулом даланинг шундоққина адоғида айқириб оқаётган катта сувга тикилганича ўй суриб ўтирган экан. Шу маҳал у турган жойнинг яқингинасидан аёл кишининг йиғиси эшитилиб қолибди.
Телефонини олди-да дўстига қўнғироқ қилди: — Онамнинг мазалари йўқ! Менга дориларга пул керак, — деди.
Якшанба куни эди. Ғанижон уйида иштиёқ билан қоғоз қоралаётганди. Чошгоҳ пайти қўл телефони шўх жиринглади. Қараса, нотаниш рақам. «Ким бўлдийкин?» деган ўйда тугмачасини босиб, телефонни қулоғига тутди.
Кўкламнинг ўрталари. Қуёш олов пуркайди. Қум аралаш келаётган гаримсел кўз очирмайди. Ҳайҳотдай Қизилқум саҳросининг чек-чегараси, адоғи йўқдай гўё. Чўл бағрини тасмадек кесиб ўтган бу йўлни унча ҳам текис деб бўлмайди. Бироқ шундай бўлсада, бу йўлдан онда-сонда т урли русумдаги техникалар ўтиб туради.
(биринчи мақола)
Таҳририятдан қайтаётганимда ҳавонинг авзойи бузуқ эди. Бекатда бироз турганимдан сўнг, автобус келди.
Ўзбекистон мазкур глобал жараёндан қандай сабоқ ва хулосалар чиқариши керак?
(Профессор Ахтам Ўраловдан сабоқ)
Танамизни алдаш аянчли оқибатларга олиб келмайдими?
Қишлоқларнинг бирида кекса одам яшаркан. У жуда фақир бўлса-да, тилларда достон бўлгудай оппоқ оти бор экан. Шундай от эканки, ҳатто қирол ҳам унга ҳасад қилар, қўлга киритиш учун от эгасига кўп мол-дунё таклиф этаркан. Аммо қария отини сотишни хаёлига ҳам келтирмас экан.
Бир куни кечаси бир одам кучли ёмғирнинг ёғишига зўрға чидаганча, бирор бир машина тўхтаб унга ёрдам беришини илҳақ кутарди. Боиси, унинг машинаси шу ерда бузилиб қолган, нима қилишини билмасди. У сувга бўккач, оқ байроқ ясаб, биров кўрсин учун силкий бошлади.
(Йиғлоқи синглимнинг орзуси ушалди)
Туш кўряпман, тушимда дадам менинг ёнимда. У мени уйғотди, қўлидаги «Кока-кола»ни тутиб, «қизим, сув ич, сенга олиб келдим» деди. Сапчиб турдим, ўгирилиб қарасам ҳеч ким йўқ. Бехосдан телефонимнинг ёниб-ўчаётганига кўзим тушди (аслида овозсиз қилиб қўйгандим).
Онажоним пойтахтни кўрмаганлар. Ҳар гал улар билан телефон орқали гаплашганимда шаҳардаги ўзгаришлар, қурилишлар, азим Тошкентнинг ўзгача тароватини сўзлаб бераман. Қишлоққа борсам, албатта, Қамчиқ довонининг шифобахш, табиий гиёҳлари, тоғ эчкисининг қурутларидан олиб бораман. Кўзларида қувонч ёшлари билан узундан-узун дуо қиладилар.
Интернетда бугун йўқ нарсанинг ўзи йўқ. Айниқса ижтимоий тармоқларда ҳар ким ўз профилида фикрини ёзиш, расм, видео жойлаш учун кенг майдон ажратилган. «Фикр билдириш», «Дўстлар билан бўлишиш», «Ўз профилида бўлишиш» ҳам бор бунинг устига. Хуллас, мулоқот доираси ҳам, янги-янги дўстлар билан танишув имконияти ҳам кенг.
Хориижий мамлакатларда кенг нишонланадиган, арчасиз ўтмайдиган «Рождество» 31 декабрь куни Янги йил байрамига уланиб кетади. Ҳар бир хонадон арча ясатади, чироқлар билан уйи атрофини безатади.
Латвиянинг Рига шаҳри марказида бутунлай қайта ишланадиган чиқиндилар – пластмасса, шиналар, электр чироқлардан ясалган ноодатий 9 метрлик арча ўрнатилди.
Жисми ва руҳи соғлом бўлган одамгина том маънода ўзини бахтли ҳис эта олади. Негаки, инсон учун энг катта бахт ва бойлик саломатлигидир.
Ботирали ШОДИЕВ, Олий Мажлис Қонунчилик палатаси депутати, ЎЭП фракцияси аъзоси:
Жадид бобомиз Беҳбудий бир неча мамлакатларнинг таълим тизимидан хабардор инсон сифатида миллатнинг юксалиши, юрт тараққиёти ва равнақи, инсон камолоти учун асосий жиҳат маориф эканини чуқур мулоҳаза қилган эди.
Ҳар куни атрофимизда юзлаб, минглаб ҳодисалар содир бўлади. Уларнинг баъзисига шунчаки кўз югуртиб ўтамиз, бошқаларини эса унутиб юборимиз. Бироқ айрим воқеалар борки, юракка муҳрланади, одамни чуқур ўйга солади.
Иккинчи жаҳон урушининг тугаганига 80 йил тўлди. Бу анча узоқ муддат. Бир инсоннинг умридай, эҳтимол ундан ҳам ортиқ. Лекин ўша машъум урушнинг мудҳиш асоратлари ҳали-ҳамон ўчгани йўқ.
• Азим Тошкентнинг Олмазор тумани «Юқори Себзор» маҳалласида 83 ёшли, Ўзбекистон халқ устаси Маҳмуджон Мамажонов яшайди. Табаррук ёшда ҳам меҳнат қилишдан бир лаҳза тўхтамаган ҳунармад уста меҳнатга муҳаббати йўқ одамни бой яшашга рағбати йўқ одам, деб ҳисоблайди.
