Синовли кунлар
Пиримқул Қодировнинг «Юлдузли тунлар» романи менда катта таассурот қолдирди. Асарда шоҳ ва шоир Заҳириддин Муҳаммад Бобур ҳаёти ҳақида сўз юритилади. Мазкур асарга «Бобурнома» ва «Ҳумоюннома» асарлари асос бўлган.
Пиримқул Қодировнинг «Юлдузли тунлар» романи менда катта таассурот қолдирди. Асарда шоҳ ва шоир Заҳириддин Муҳаммад Бобур ҳаёти ҳақида сўз юритилади. Мазкур асарга «Бобурнома» ва «Ҳумоюннома» асарлари асос бўлган.
Бугун ҳамма тоза сув ичаяпти деб ўйлайсизми? Aдашасиз. Ернинг умумий майдони 510 млн.км² деб оладиган бўлсак, шундан 361 млн.км² ёки 71 фоизини океанлар эгаллаган. Бироқ, истеъмолга яроқли чучук сув миқдори бор-йўғи 2,5 фоизни ташкил этади.
Жорий йилнинг май ойида Бўстонлиқда овчи томонидан отиб ўлдирилган қўнғир айиқ жамоатчиликнинг эътирозларига сабаб бўлди...
Ясунари КАВАБАТА
— Бечорани кўришга қанчалик интиқ бўлаётганингизни кўз олдимга келтиряпман, — деб гап бошлади қайнонаси уни марҳума хотини ётган хонага шоша-пиша бошлар экан.
Ҳолливуд фильмлари ур-сур, қўйди-чиқдиси билан киши эътиборини ўзига тортади. Лекин, санъат санъат-да, ора-сира у ерда ҳам чиройли, ибратли саҳналар кўзга ташланиб қолади.
Хоразмлик Исоқ ота деган одам бўларди. Бир сафар телевидениеда жонли кўрсатувимизда анча гапларни гапириб юборди. Хоразмда талончилар кўпайгани, уларнинг ҳатто айрим ҳуқуқ поспонлари билан тили бир эканини шартта-шартта гапириб ташлади.
Оддий шамоллашим ҳам ҳар сафаргидек онамнинг қаттиқ хавотирига сабаб бўлди. Қистовлари билан шифокор кўригига бордим.
Ўшанда туман газетасида мухбир бўлиб ишлардим. Газетанинг нуфузи баланд йиллар. Ўзиям газета ҳафтасига уч марта катта тиражда чиқарди. 1980 йилларда босмахонада ҳамма ишлар қўлда бажариладиган, техника ҳали ривожланмаган даврлар. Икки куннинг бирида газета чиқади.
БУ ЙЎЛДАГИ 11 ҚАДАМ – МАҚСАДГА Э ЛТУВЧИ ВОСИТА
Инсон бошқаларга яхши кўринишга, қалбларнинг маҳбуби бўлишга, ҳамма томонидан бирдек мақбул шахс сифатида фаолият олиб боришга интилиб яшайди.
Уч марта жарроҳлик амалиётини бошдан кечирдим. У қадар жиддий эмас. Биринчисидан сўнг миямга бир фикр ўрнашди.
Ҳаётда турфа умрлар бўлади. Кимнингдир умри ҳаёти тугаши билан тугаб битади. Яна кимдир хайрли ишлари ўзидан кейин ҳам давом этиши учун астойдил ҳаракат қилиб, кўпчиликка фойда етказиб яшашни афзал билади. Моҳир педагог, тажрибали мураббий, юзлаб шогирдларга устозлик қилган Алимардон Нуралиев ана шундай инсонлардан бири эди.
Болалигимдан адабиётга қизиққаним сабабли Анвар Обиджон асарларини ўқиб катта бўлганман. 1980 йилларда «Энг ёруғ кун» номли қиссаси босилиб чиққан эди.
Динимиз инсонларни доимо бир-бирлари билан яхши муомала қилишга буюрар экан, уларнинг муносабатлари беғараз, самимий бўлиши лозимлигини таъкидлайди. Зеро, инсон табиатан киришимли қилиб яратилган.
Отам қазо қилган йиллар эди. Отам борлигида ҳеч биримизнинг бошимизда рўзғор ташвиши йўқ эди, қаердан нима келиб, қаёққа кетаётганини билмас, ҳамма ёқ тўкинсочинчилик эди.
Хориижий мамлакатларда кенг нишонланадиган, арчасиз ўтмайдиган «Рождество» 31 декабрь куни Янги йил байрамига уланиб кетади. Ҳар бир хонадон арча ясатади, чироқлар билан уйи атрофини безатади.
Латвиянинг Рига шаҳри марказида бутунлай қайта ишланадиган чиқиндилар – пластмасса, шиналар, электр чироқлардан ясалган ноодатий 9 метрлик арча ўрнатилди.
Жисми ва руҳи соғлом бўлган одамгина том маънода ўзини бахтли ҳис эта олади. Негаки, инсон учун энг катта бахт ва бойлик саломатлигидир.