ТЕЛПАК

Кузакнинг сўнгги кунлари эди. Машинамда тоғам билан қишлоқдан қайтаётгандик. Кечга яқин ҳаво совиб кетди.

«КЕЧА  ВЕНЕЦИЯДА ЭДИМ»

Шаҳримизда «Эзидёр» номли тўйхона бор. «Бу иборанинг маъноси нима?» деб сўрадим юз чоғли одамдан. Ҳеч ким билмайди. Бу ерда ҳар куни тўй, минглаб кишилар келиб, тўй ошини маза қилиб паққос туширишади, аммо бирортаси тўйхонанинг номи нимани англатишини билмайди.

«Перашка олиб беринг»

Наврўз байрами куни Бўривой ўғил-қизларини сайр қилдиргани Мустақиллик майдонига олиб чиқди. Ҳаммаёқда мусиқа, ўйин-кулги, тантана! Бола-бақра бири музқаймоқ ейди, бири шар ушлаб олган, бошқаси отасига «Анавини олиб беринг», «Ҳайвонот боғига борамиз», «Қорним очди» каби хархашалар қилиб, тинчлик бермайди.

ЭҲ, БУ ТАДБИРКОРЛАР

Татьяна РАЗУМОВСКАЯ,

Исроил

Ҳозирги кунда дунёда тадбиркорлик роса қанот ёйди-да. Бизда ҳам албатта. Қаёққа қараманг дўкон, бозор, мини-ю супермаркетлар.

ПОЙМА-ПОЙ  

Эрталаб ишга шошилаётган Шодивойнинг кайфияти пастроқ эди. У ойнага қараб, тўзғиган сочларини тартибга келтиряпти. Шу пайт хотини  дазмолланган бўйинбоғини олиб келаркан, эри унга қараб, чуқур уф тортди.

Муҳиддин ДАРВЕШ ҳангомалари

Ўзлигини йўқотмаган бемор

Юқоридан ишларимизни текширгани келган терак бўйли йигит жаҳл билан хонамга кириб келди:

ҚЎЗИҚОРИН

Йигирма бир йилдан бери «текшир-текшир» қилиб юриб, ҳеч бунақа даҳшатли фактларга дуч келган эмасман. Чин даҳшат! Бу ерда миллион нима бўпти. Чўтимда эллик-олтмиш миллионлар ўзлаштириб юборилган. Шунинг учун жаҳлимнинг зўридан салом-аликни ҳам қисқа қилиб, ўзимни таништирганимдан кейиноқ, ишга ўтдим ва:

ТУШДАГИ МАИШАТ

Тун ярмида негадир уйқум қочиб, уйғониб кетдим. У ёқ-бу ёққа ағанадим, хуллас, ухлагим келмади. Сокин ойдин кечада фақат чигирткаларнинг чириллаши эшитилар, ой гўёки жилмайиб турган гўзал қизнинг юзларидек, юлдузлар эса сочилиб ётган мунчоқ доналаридек эди. Чексиз осмоннинг гўзал манзарасига маҳлиё бўлганча ширин хаёллар уммонида суза бошладим.

ХОЛИС ХИЗМАТ

(Алижон иш устида. Аёл киради.)

АЁЛ: — Ассалому алайкум, иним, халақит бермадимми? Туш бўляпти, овқатланишга чиқмайсизми? Ишга жуда берилиб кетибсиз-ку. Ҳайкал қўйишармиди? Вақтида дам олинг-да! Бола-чақали одам бўлсангиз керак.

ОПАНГНИ СЎРАБ ҚЎЙ

Муҳиддин қизиқ тўйга кетаётган экан, машинаси бузилиб қолибди. У ёқ-бу ёқни кўрибди, тузатолмабди. Шу пайт бир йигит машинасида тўхтаб қолибди:

НАФОСАТУ НАЗОКАТ БИЛАН...

Қадимги Англия. Бристол бандаргоҳидан йўловчи ташувчи кема жўнаб кетмоқда. Кема сарбони лоцманга охирги топшириқларни бериб, ўзининг ҳужрасига кириб кетди. Орадан кўп ўтмай, унинг эшигини назокат ила чертишди. Сарбон эшикни очиб қараса, рўпарасида йўловчилардан бири турарди.

ҚИШЛОҚДАН КУЛГИ КУЛЧАЛАРИ

Яқинда пастдарғомлик ёзувчи дўстимиз Қайрат Бобоқуловнинг «Қий-чув маҳалласидаги ҳангомалар» китоби чоп этилди.

ТЕЛЕВИЗОР

Виктор КОКЛЮШКИН

Иван Сергеевич Подоконников оромкурсида ўтираркан, қўлида ҳажвий журнални ушлаганча таажжубланарди:

ХОЛВОЙНИНГ ҲОЛИ

Хўжалик ишлари мудири Холвой Ташмачиевнинг янги уйини муборакбод этгани ишхонадагилар уникига борадиган бўлишди. Холвой буни эшитди-ю, уйига югурди.

СОБИР БУРТ

Собир бурт билан талабаликдан қадрдонмиз. Қачон уни кўрсам, кулгим қистайди. Беихтиёр ўша воқеа ёдимга тушаверади. Собир бурт... ҳа айтганча, билсангиз ҳам керак, мўйловни Хоразмда бурт деймиз.