Жума
24-Октябр 2025
Наврўз байрами куни Бўривой ўғил-қизларини сайр қилдиргани Мустақиллик майдонига олиб чиқди. Ҳаммаёқда мусиқа, ўйин-кулги, тантана! Бола-бақра бири музқаймоқ ейди, бири шар ушлаб олган, бошқаси отасига «Анавини олиб беринг», «Ҳайвонот боғига борамиз», «Қорним очди» каби хархашалар қилиб, тинчлик бермайди.
Шу пайт Бўривойнинг беш яшар қизи отасига: «Перашка олиб беринг», деб миясини қўлига қоқиб берди. Ота перашка сотилаётган жойга келиб: «нечта олиб берай» деса, қизи: «Йў-ў-ўқ, бумас», дейди. Қизини тушунмаган ота ҳайрон бўлиб унга қарайди. Бироз ўтгач, қиз яна «Перашка олиб беринг», дея хархаша қилади. «Перашкани кўрсатсам, бу эмас дейсан, сенга тушунмай қолдим, қизим», дейди ҳайратда қолган ота.
Ниҳоят қиз ниманидир эслаб, отасига гап тушунтира бошлади:
— Дада, перашканинг оти-чи, биласизми нима? Перашканинг оти шашлик! — деди йўқотган нарсасини топиб олгандай қувониб.
Маҳалла фуқаролар йиғинида ишлайман. Иш шундай болалаб кетганки асло сўраманг. Бир зум ҳам тиним йўқ. Кечаси соат ўн иккига яқин уйга келиб, овқат ейишни ҳам насия қилиб ухлагани ётгандим, эрталаб тонг саҳарлаб раис телефон қилиб қолди.
Батафсил
(фельетон)
– Энди, жўражонлар, электр энергетикаси – бу жудаям жиддий нарса-да, – деди электр энергетикаси учун масъул идора бошлиғи Мазарип Қултўраев улфатлари билан суҳбатда. – Айниқса, ҳозирги аёзли кунларда бунинг долзарблиги ҳар қачонгидан ҳам юқори бўлади. Мана мен, куну тун одамларни ўйлайман: светсиз ўтирганлар сон мингта, улар қандай кун кечиряпти, дейман.
Батафсил
Атимбек Порсаевич кечагина катта мажлис ўтказганига қарамай, бугун шошилинч равишда ходимларини яна йиғилишга тўплади.
Батафсил
Маҳалла фуқаролар йиғинида ишлайман. Иш шундай болалаб кетганки асло сўраманг. Бир зум ҳам тиним йўқ. Кечаси соат ўн иккига яқин уйга келиб, овқат ейишни ҳам насия қилиб ухлагани ётгандим, эрталаб тонг саҳарлаб раис телефон қилиб қолди.
(фельетон)
– Энди, жўражонлар, электр энергетикаси – бу жудаям жиддий нарса-да, – деди электр энергетикаси учун масъул идора бошлиғи Мазарип Қултўраев улфатлари билан суҳбатда. – Айниқса, ҳозирги аёзли кунларда бунинг долзарблиги ҳар қачонгидан ҳам юқори бўлади. Мана мен, куну тун одамларни ўйлайман: светсиз ўтирганлар сон мингта, улар қандай кун кечиряпти, дейман.
Атимбек Порсаевич кечагина катта мажлис ўтказганига қарамай, бугун шошилинч равишда ходимларини яна йиғилишга тўплади.
«Эй хумпар! Кап-катта олий маълумотли, бола-чақали одам ёнимга пул деб келишга уялмадингми?..» – менга шундай танбеҳ бераётган, дафтаримдан кўчириб мактабни амаллаб тугатган «иккичи» тадбиркор дўстим олдида бошимни эгиб мулзам бўлиб турар эканман, унга учрашиб хато қилганимни сездим.
Комила стюардессаликка ишга жойлашганидан кейин дастлаб уни Хитойга бориб келадиган самолётга «белгилашди». Шунақа «от бозори»да ишлаб турса, яхшилаб пишиса, озроқ вақтдан сўнг «ответственни» рейсларга ўтказиладиган бўлди.
