Пайшанба
02-Май 2024
Анчадан бери бўш вақтларда бирор қойилмақом иш билан шуғулланмоқчи бўлиб юргандим. Руҳимни шодумон айлаб, юраккинамни тўлқинлантириб юборгиларим келади-да. Шундай қилайки, бўш-баёви қотиб қолсин, кўнгли бўшлари йиғлаб юборсин...
Дунёдаги энг дангаса кишиларни топиб, «Дангаса-шоу»нинг финал босқичига олиб келишибди. Бошловчи савол берибди:
Бертолт БРЕҲТ,
немис ёзувчиси
Эл севган машҳур шоир Ибройим Юсупов ишхонасига кираётганди, бўсағада бир таниш чеҳра қучоғини кенг очиб, унга қараб кела бошлади.
У берилиб ёзаётганди. Ҳикоянинг бош қаҳрамони бўлмиш аёл покиза, серғайрат, одобли, гўзал, оқила, хуллас, фаришта эди.
У стол тортмасидаги қоғозлар орасида бир вақтлар ёзган, сўнг оққа кўчириб талайгина газета таҳририятларига кўрсата-кўрсата қайтариб олганча унутилиб кетган қўлёзмаларини топиб олди.
Табассум Шоший янги узатган қизининг ҳайитига атиги тўртта тоғора юборди.
Ҳурматли таҳририят!
Сизга Фёдор Лазаревич мурожаат қилмоқда. Ўтган шанба куни газетангизда тиббиёт фанлари доктори нинг (унинг фамилиясини эслай олмайман) «Соғлиғингиз оёқларингиздадир» сарлавҳали мақоласини эълон қилдингиз ва бу менинг сабр косам тўлишига сабаб бўлди.
Бизнинг хотин билан рақобатимизнинг тарихи узун. Иккаламизнинг ўртамиздаги бу кураш мактабдаёқ бошланган.
Журналист эмасман, оддий ўқитувчиман. Лекин мақолаларим газета ва журналларда чиқиб туради. «Мақолаларим» десам, бироз нотўғри бўлади-ю, лекин менинг ёзганларим бошқаларнинг номидан бўлса ҳам газетада чиқади-да. Шунинг ўзи «қаламим» борлигидан далолат берса керак.
Виктор КОКЛЮШКИН
Фавқулодда интернетга кириб қолдим, унда «Одноклассники» сайти бор экан — ўзимизникилар ҳаммаси шу ерда, Петка ҳам! У мактабда фақат иккита тўрт баҳо олган, бу ерда бўлса қандайдир девор олдида турибди ва «Мен Стокгольмдаман» деб ёзиб қўйибди.
— Майиз қанча бўлди?
— Ҳеч қанча! Олдин татиб кўринг, ака... Пажалиска!
Директор мени хонага бошлаб кириб, иш столимга ўтқазди ва лавозимим билан табриклаб, бўлимнинг икки ходими билан таништирди.
2-синфда ўқийдиган синглим кечки овқатдан сўнг айтиб қолди:
Бўрини икки оёғи боқади дегандек, Холпарангни икки қўли боқади. У тинмай меҳнат қилса керак, дерсиз. Йўқ, янглишдингиз, унинг икки қўли ҳамиша кўксида.
Хориижий мамлакатларда кенг нишонланадиган, арчасиз ўтмайдиган «Рождество» 31 декабрь куни Янги йил байрамига уланиб кетади. Ҳар бир хонадон арча ясатади, чироқлар билан уйи атрофини безатади.
Латвиянинг Рига шаҳри марказида бутунлай қайта ишланадиган чиқиндилар – пластмасса, шиналар, электр чироқлардан ясалган ноодатий 9 метрлик арча ўрнатилди.
Жисми ва руҳи соғлом бўлган одамгина том маънода ўзини бахтли ҳис эта олади. Негаки, инсон учун энг катта бахт ва бойлик саломатлигидир.
Маҳалла фуқаролар йиғинида ишлайман. Иш шундай болалаб кетганки асло сўраманг. Бир зум ҳам тиним йўқ. Кечаси соат ўн иккига яқин уйга келиб, овқат ейишни ҳам насия қилиб ухлагани ётгандим, эрталаб тонг саҳарлаб раис телефон қилиб қолди.
(фельетон)
– Энди, жўражонлар, электр энергетикаси – бу жудаям жиддий нарса-да, – деди электр энергетикаси учун масъул идора бошлиғи Мазарип Қултўраев улфатлари билан суҳбатда. – Айниқса, ҳозирги аёзли кунларда бунинг долзарблиги ҳар қачонгидан ҳам юқори бўлади. Мана мен, куну тун одамларни ўйлайман: светсиз ўтирганлар сон мингта, улар қандай кун кечиряпти, дейман.
Атимбек Порсаевич кечагина катта мажлис ўтказганига қарамай, бугун шошилинч равишда ходимларини яна йиғилишга тўплади.
«Эй хумпар! Кап-катта олий маълумотли, бола-чақали одам ёнимга пул деб келишга уялмадингми?..» – менга шундай танбеҳ бераётган, дафтаримдан кўчириб мактабни амаллаб тугатган «иккичи» тадбиркор дўстим олдида бошимни эгиб мулзам бўлиб турар эканман, унга учрашиб хато қилганимни сездим.
Комила стюардессаликка ишга жойлашганидан кейин дастлаб уни Хитойга бориб келадиган самолётга «белгилашди». Шунақа «от бозори»да ишлаб турса, яхшилаб пишиса, озроқ вақтдан сўнг «ответственни» рейсларга ўтказиладиган бўлди.
