Тўйда асаблар қақшамасин
Синфдош дўстим неварасини уйлантираётган экан, никоҳ кечасига таклиф қилиб кетди. Бордим.
Синфдош дўстим неварасини уйлантираётган экан, никоҳ кечасига таклиф қилиб кетди. Бордим.
Фарзандини боғчага кузатиб қўйган ота-онани бир нарса хавотирга солади: у қандай озиқ-овқатлар емоқда? Сифати жойидамикан? Албатта, фарзандларимизнинг сифатли маҳсулотлар истеъмол қилиши, бунга мутасадди ходимларнинг масъуллиги кун давомида уларнинг ишончли қўлларда эканидан далолат беради. Аммо бугун ҳамма боғчада ҳам бу ҳолатни кўнгилдагидек дея олмаймиз. Ўзим яқинда гувоҳ бўлган бир ҳолат эса ҳали бу борада амалга оширилиши лозим бўлган ишлар кўлами катта эканини кўрсатиб турарди.
Эртасидан умиди бор одам фарзанд тарбиясига бир лаҳза бўлсин, эътиборсиз қарамайди. Баъзан ҳаётда обрў ва ҳурматга эга инсонларнинг фарзандлари қилмишини кўриб ҳайрон қоласан киши. Наҳотки, шундай инсоннинг фарзанди... Бу кимнинг хатоси?
Ҳар гал ишдан қайтаётганимда йўл четида ёш боласи билан нон сотаётган аёл эътиборимни тортади. Нондан ташқари, унча катта бўлмаган столда қурут, сақич, конфет, хатто, сигарет сотиб ўтиришади. Ўтган-кетган болалар, йўловчилар, ҳайдовчилар гоҳида нон, гоҳида ул-бул харид қилиб, савдосига барака тилайди.
Бувим доим қутичада эскириб, сарғайиб кетган аллақандай қоғозларни сақларди. Баъзан қўлига олиб, нурсиз кўзлари билан уларга узоқ тикилар, хўрсиниб кўз ёши қилар эди. Сарғайиб, ёзувлари кўринмай кетган қоғозларда нималар ёзилганига қизиқардим, албатта. Бироқ бувимдан ҳайиқибми ёки андиша сабабми, қутига қўл теккизмасдим. Фақат бувим ҳаётдан кўз юмганидан кейингина қутичани очишга жазм этдим...
Яқинда бир танишим мендан: «Темир из ётқизилган жойдан хавфсизлик қоидаларига қатъий амал қилган ҳолда, эҳтиёт бўлиб ўтса бўладими?» деб сўраб қолди.
«Оила даврасида» газетасининг 2017 йил 10 августдаги 32 (274)-сонида чоп этилган «Экрандаги латта эркак — отами?» сарлавҳали мақолада халқимиз шаънига дахлдор ўта долзарб мавзу кўтарилганидан хурсанд бўлдим. Ҳақиқатан ҳам, бу масала ҳақида жиддий ўйлашнинг вақти келди.
Ўн беш кунлик келинчак кутилмаганда тугунини кўтариб, ота уйига зор йиғлаб қайтди. Қайнонаси ҳайдаб юборган эмиш.
Ҳаммага гапи ўтадиган, ҳатто маҳаллани ҳам назар-писанд қилмайдиган қайнона эса кўз очиб юмгунча ўғлини яна бир гулдай қизга уйлантириб қўйди. Ҳозир янги келин оғироёқ…
Бир абитуриент қиз география факультетига кириш учун тест топшириб чиқди. «Саволлар қийин бўлмадими, қизим?» – деб сўрадим ундан. «Жуда қийин саволлар тушди», — деди у ҳеч иккиланмасдан. «Муаллимчилик касали» тутиб қолдими, ишқилиб: «Масалан, қандай савол?» — дея қизиқдим. «Масалан: «Қайси шаҳарлар нефтни энг кўп экспорт қилади?» — деган савол тушди», — деди. «Йўғ-э, — дедим мен, — «қайси мамлакатлар» дегандир?» «Йўқ, айнан «шаҳарлар» деган». Кейин ундан тест жавобларини айтишни сўрадим. «Кувайт, Саудия Арабистони, Эрон, Ироқ», — деди. Мен унга: «Булар шаҳар эмас, ҳаммаси мамлакат-ку!» — деб ўтирмадим. Чунки у шаҳар билан мамлакатнинг фарқига борадиган даражада билим ёки ақл-фаросатга эга эмас эди...
«Маршрутка»да кетаётгандим, бирдан ҳайдовчининг телефони жиринглаб қолди. Зарур қўнғироқ, шекилли, рулда бўлса ҳам жавоб берди. Овозини баландлатиб қўйгани боис суҳбат эшитилиб турарди:
Қобилжон бобо ўғлини ёнига чақирди: «Эшитдингми, давлат ёш оилаларга имтиёзли ипотека кредити асосида уй-жой бераётган экан. Ҳокимиятга бориб, қандай ҳужжатлар кераклигини бил-чи».
Мактаб ўқитувчиси билан гаплашиб қолсангиз, болаларнинг хулқидан шикоят қилади. Ваҳоланки, боланинг ахлоқини таълим жараёни мобайнида тузатиш унинг зиммасидаги вазифалардан бири. Шу ўринда ўқитувчининг ўқувчи билан муносабатида қандайдир тўсиқлар мавжудми, деган савол туғилади.
Кимдир узун тирноғи ёки бесўнақай мўйлови билан дунёда рекордчи ҳисобланади. Аммо Ўзбекистон номидан ўрнатилган рекорд доимо маънили ва жаҳонга достон қилишга арзийдиган иш бўлади. Бу гал «Гиннесснинг рекордлар китоби»га халқимиз у эмас, бу эмас нақд катта ва баракали иш — севимли таомимиз ҳисобланган палов тайёрлаш билан кирди.
«Одамлар бировнинг ҳақидан ҳазар қилмай қўйди».
Бир даврада ҳамкасб устозлардан бири айтган бу гап худди ҳукмдай янгради. Устоз чуқур ўйга толганча, бежиз қайғурмади: ўша кунлари унинг ҳаётида бир нотинчлик бўлиб, ўғилчасининг велосипедини ўғирлаб кетишган экан.
Мустақиллигимизнинг 26 йиллик байрами ҳамда Қурбон ҳайити муносабати билан Тошкент шаҳар ва туман ҳокимликлари ҳамкорлигида «Ҳеч ким меҳр-эътибордан четда қолмасин» номли маданий-маърифий тадбир ўтказилди.
Хориижий мамлакатларда кенг нишонланадиган, арчасиз ўтмайдиган «Рождество» 31 декабрь куни Янги йил байрамига уланиб кетади. Ҳар бир хонадон арча ясатади, чироқлар билан уйи атрофини безатади.
Латвиянинг Рига шаҳри марказида бутунлай қайта ишланадиган чиқиндилар – пластмасса, шиналар, электр чироқлардан ясалган ноодатий 9 метрлик арча ўрнатилди.
Жисми ва руҳи соғлом бўлган одамгина том маънода ўзини бахтли ҳис эта олади. Негаки, инсон учун энг катта бахт ва бойлик саломатлигидир.