Шифокор ҳузурига кирган бемор:
— Доктор, мен жигар билан келган эдим…
— Жуда соз, — деди шифокор. — Қани, беринг, айниб қолмасидан музлатгичга солиб кўяйлик!
Шифокор ҳузурига кирган бемор:
— Доктор, мен жигар билан келган эдим…
— Жуда соз, — деди шифокор. — Қани, беринг, айниб қолмасидан музлатгичга солиб кўяйлик!
Профессор:
— 1564 йили нима бўлган?
Талаба:
— Шекспир туғилган.
Профессор:
— 1565 йилда-чи?
Талаба:
— Шекспир бир ёшга тўлган.
Йўл ёқасида катта эълон тахтаси турибди ва унда катта-катта ёзув бор: «Ҳайдовчи, оқ йўл!»
Худди шу тахта ўрнатилган устуннинг пастроғида кичикроқ эълон: «Кўприк бузиб ташланган».
— Иккала тишингиз ҳам қаттиқ шамоллаган. Олиб ташлаш керак.
— Қанча бўлади?
— Бир юз эллик минг.
— Икки дақиқада бир юз эллик минг тўлайманми?
— Хоҳласангиз, жуда секин-секин суғуришим мумкин.
— Мен устингиздан шикоят қиламан! Куяга қарши берган дорингиз ҳеч нарсага ярамас экан. Куя уни ҳузур қилиб еяпти.
— Унда ҳаммаси жойида экан. Куя дорини ейиш билан банд бўлса, кийим-кечак билан мутлақо иши бўлмайди.
— Менга қара, оғайни, мендан юз минг сўм қарзинг борлиги эсингдами?
— Эсимда. Мана, қара, ён дафтаримга катта-катта ҳарфлар билан ёзиб қўйибман.
— Кўрдим.
— Агар шунақа эслатавериб жиғимга тегаверсанг, умуман ўчириб ташлайман.
Суғурта агентлигида:
— Айтинг-чи, хизматингиз ишончлими, тўловни вақтида тўлайсизларми?
— Албатта. Мана, масалан, ўтган ҳафтада бир эркак тўққизинчи қаватдан йиқилиб тушди. У иккинчи қаватга етгунча биз хотинига суғурта пулини тўлаб бўлдик.
Касалхонада ётган икки эркак суҳбатлашмоқда.
— Касалхонага қандай тушиб қолдингиз? — сўради бири иккинчисидан.
— Томдан йиқилиб тушдим.
— Минг лаънат! Сен экансан-да менинг бошимга тушган!!!
«Маршрутка»да кетаётган йўловчилардан бири ҳайдовчига дебди:
— Ана шу тўхтаб турган «Matiz»нинг орқасида тўхтатиб юборинг!
Шу заҳоти «Matiz» юра бошлабди. Ҳайдовчи йўловчига қараб:
— «Matiz»нинг ортидан қувлайверайми? — дермиш.
Қишлоқдан келган икки йигит шаҳар автобусига чиқиб, ҳайдовчидан сўраётганмиш:
— Шу автобусда Жисмоний тарбия институтига бора оламанми?
Ҳайдовчи:
— Йўқ, — дебди.
— Мен-чи, мен бора оламанми? Ҳужжат топширишим керак эди-да, — дермиш иккинчиси.
Судья хотини чўкиб кетган эркакни сўроқ қилмоқда:
— Нега хотинингизни чўкиб кетаётганини била туриб, қутқаришга шошилмадингиз?
— Мен уни чўкаётганини билмадим. Ҳар доимгидек бақирди-да!..
Бемор ётган палатага кирган врач, унга қараб:
— Сиз ўлим тўшагида ётибсиз... — деса, бемор сакраб ўрнидан туриб:
— Дарров тўшагимни алмаштиринглар-чи, — дермиш.
Эр уйига қайтса, хотини тўкин дастурхон безатиб, унга торт қўйибди. Тортни устида 20 дона шам турган экан. Эри ҳайрон бўлиб:
— Кимни туғилган куни? — сўрабди. Хотини зардали овозда:
— Пальто оберганингизга 20 йил бўлди! — дермиш.
— Мендан юз минг сўм қарзинг борлиги эсингдами?
— Эсимда. Мана, қара, ён дафтаримга катта-катта ҳарфлар билан ёзиб қўйибман.
— Кўрдим.
— Агар шунақа оҳангда эслатаверсанг, бутунлай ўчириб ташлайман!
Болакай дадасига деди:
— Дада, биз қачон жаҳон чемпионатига чиқамиз?
Дадаси бошини қашиб туриб:
— Болам, рақиб томон адашиб, ўз дарвозасига гол урганда, албатта, жаҳон чемпионатига чиқамиз... — деди гап тополмай.
Хориижий мамлакатларда кенг нишонланадиган, арчасиз ўтмайдиган «Рождество» 31 декабрь куни Янги йил байрамига уланиб кетади. Ҳар бир хонадон арча ясатади, чироқлар билан уйи атрофини безатади.
Латвиянинг Рига шаҳри марказида бутунлай қайта ишланадиган чиқиндилар – пластмасса, шиналар, электр чироқлардан ясалган ноодатий 9 метрлик арча ўрнатилди.
Жисми ва руҳи соғлом бўлган одамгина том маънода ўзини бахтли ҳис эта олади. Негаки, инсон учун энг катта бахт ва бойлик саломатлигидир.