Фарғона вилоятининг Олтиариқ туманидаги 7-умумий ўрта таълим мактабидаги тенгдошларимизнинг бугун қандай китоблар мутолааси билан банд экани ҳақида қизиқдик.

Дилдора МУҲАММАДОВА:

— Кўп китоб ўқиш хотирани  мустаҳкамлайди ва сўз бойлигини оширади. Шу боис, менинг севимли машғулотларимдан бири бу — китоб ўқиш. Тарихий китобларни яхши кўриб ўқийман. Шулар орасида Пиримқул Қодировнинг «Юлдузли тунлар» романи менинг қалбимдан чуқур жой эгаллаган. Романда гавдаланган Бобурнинг онаси ва синглиси образлари бугунги кун қизларига ўрнак бўла олади.

Мен бу асарни ўқиш орқали тарихий билимимни ошириш билан бирга, кўплаб инсоний фазилатларни ўргандим. Ҳаётда қандай вазият бўлишидан қатъи назар, аввало, инсон ўзини йўқотиб қўймаслиги кераклигини чуқурроқ англаб етдим.

Отабек СУЛТОНОВ:

— Ўткир Ҳошимовнинг ­«Дунёнинг ишлари» асарини ҳар гал завқ билан ўқийман. Бу асарни қайта-қайта ўқигим келаверади, чунки бу машҳур асар энг эзгу, энг самимий туйғулар ҳақида. Энг эъзозли зот — она тўғрисида ҳикоя қилади. Бу асарни ўқиган ҳар бир инсоннинг қалби таъсирланади, кўзларида ёш қалқийди. Ушбу асар Ўзбекистон Қаҳрамони Саид Аҳмад айтганидек, достондек ўқилади. Бўлаётган воқеликлардан эзгулик қидиришни ўргатади.

Гулбаҳор НЕЪМАТОВА:

— Ҳаётий, қизиқарли ва фантастик асарлар доимо мени мафтун этади. Айниқса, чет эл ёзувчиларининг асарлари шайдосиман. Улардан Жек Лондоннинг турли ижод намуналари билан танишганман. Масалан: «Оқ сўйлоқ», «Ҳаётга муҳаббат» асарларини севиб мутолаа қиламан. Бу асарлар менинг қалб жавонимдан ўрин олган. «Ҳаётга муҳаббат» ҳикоясида олтин изловчи қаҳрамонлар ҳаётий тасвирланган. Ҳаётга ҳамда тирикликка бўлган муҳаббат ҳисси бежирим туйғулар билан ифодаланади. Ҳикоя менга ҳаёт деб аталмиш буюк бойликнинг қадрига етишни ўргатди.

Исломбек ТУРДИАЛИЕВ:

— Ўлмас Умарбековнинг «Қиёмат қарз» асари, менимча, ҳеч бир китобхон юрагини четлаб ўтмаган. У менинг севимли асарларим сирасига киради. Асарда тасвирланган Сарсонбой ота образи диёнат, омонат, қарз тимсоллари сифатида моҳирона тасвирланган. Сарсонбой ота бировнинг омонатига хиёнат қилмагани, ҳақиқий ўзбекона фазилат соҳиби экани юрагимни қаттиқ ҳаяжонга солган. Асар менга омонатга хиёнат қилмасликни, кимнингдир қарзини албатта қайтариш кераклигини мустаҳкам уқтириб қўйди.  

Гулҳаё ТУРСУНБОЕВА:

— Азамат Қоржововнинг «Мусофир гўдак қисмати» асарини завқ билан ўқиб чиқдим. Унда уч ёшли ўғли билан Туркияга кетган Лайло исмли аёлнинг ҳаёт йўлидаги мудҳиш воқеалари акс эттирилган. Асарни ўқиган каттаю кичик китобхоннинг қалбида раҳм-шафқат ҳисси уйғонади. Асар орқали ота-онанинг хатолари бегуноҳ фарзандларга таъсир қилишини тушуниб етдим.

Олимжон ҲАСАНБОЕВ

ёзиб олди.