Сешанба
09-Декабр 2025
Чойнинг шифобахшлиги табобат илмида кўп бор исботланган. Халқимиз қишин-ёзин чой ичишни хуш кўради. Бу хуштаъм ичимлик танани совитиб, чанқоқни босади.
Бундан ташқари, у ҳазм қилиш тизимини ҳам йўлга солади.
Кимдир асабийлашса ёки кайфияти тушиб кетса, албатта, чой ичишни таклиф этамиз. Ҳордиқ чиқарувчи, тетиклаштирувчи хусусиятга эга бўлиши билан бирга, парҳез, шифобахш ва дори-дармон воситалари қаторига ҳам киради. Демак, у қувватнинг манбаи, асабнинг жиловидир.
— Халқ табобатида чой ич кетиш, иштаҳасизлик, бош ва тиш оғриқлари, шамоллаш, қон босими, юрак хасталиги, буйрак ва жигар касалликлари, овқат ҳазм қилиш аъзоларининг издан чиқиши кабиларни даволашда қўлланилган, — дейди умумий амалиёт шифокори Дилноза РАҲМАТУЛЛАЕВА. — У нафас олиш аъзоларига ижобий таъсир этади, ақлни пешлайди, қонни тозалайди, оғиздаги нохуш ҳидни йўқотади, пешоб ҳайдайди, жигар ва қон томирларидаги тиқилмаларни очади.
Илмий тадқиқотларга қараганда, кўк чой истеъмол қилувчилар кўпчиликни ташкил этар экан. Кунига икки пиёла кўк чой ичиш аёл киши учун фойдалидир. Чунки кўк чой тушкунликка тушиб қолишнинг олдини олади. Хотирани кучайтиради, тиш эмалини емирилишдан ҳимоя қилади, нафас олиш тизимини яхшилайди, кўкрак бези саратони хавфини камайтиради, ошқозонда сурункали яллиғланишни бартараф этади.
Лекин чой ичишнинг ҳам ўз меъёри бор. Айниқса, гастрит, буйрак тоши касалликларида, шунингдек, ҳомиладор ва эмизикли аёллар ҳамда болаларга иссиқ ва аччиқ чой ичиш тавсия этилмайди.
Инсон бир кун давомида икки-уч литр суюқлик ичиши керак. Шу суюқликнинг 0,8 — 1 литрини чой ташкил этиши меъёр сифатида белгиланган.
Бизда бир қизиқ одат бор: овқатланиш пайтида дастурхонимизда, албатта, чой бўлиши керак. Бу нотўғри. Сабаби овқат орқали танамизга кирадиган моддалар, микроэлементлар асосан темир, кальций моддаси танамизга сингмасдан туриб чой орқали чиқиб кетади. Шунинг учун овқатлангач, ярим соатдан сўнг чой ичиш керак.
Буни қарангки, чой ичишнинг ҳам ўз қоидалари бор экан. Чой дамлангандан икки дақиқа ичида ичиш одамни тинчлантиради. Беш дақиқа оралиғида ичиш эса иш қобилияти тикланишини таъминлайди. Ундан кейинги вақтда истеъмол қилиш, албатта, чанқоқни босади.
Дилфуза ТИЛЛАЕВА,
«Оила даврасида» мухбири
Кейинги йилларда Ўзбекистонда ўғил болалар кўпроқ туғилаётгани ҳақидаги хабарларга тез-тез кўзимиз тушмоқда. Сўнгги статистик маълумотларга кўра, жорий йилнинг дастлабки 9 ойи давомида мамлакатимизда 321 мингта қиз бола ва 343,6 мингта ўғил бола дунёга келган. Кўриб турганингиздек, ҳар 100 та қиз болага 107 та ўғил бола тўғри келяпти.
Батафсил
Анор юрак-қон томир тизими саломатлиги учун муҳим бўлган мевалардан биридир. B12 витаминининг кони экани ҳисобига қон босимини меъёрлаштиради, қон-томирлар деворини мустаҳкамлайди, эритроцит ва гемоглобин синтезида фаол иштирок этгани сабабли мия ва асаб тизимига ижобий таъсир қилади.
Батафсил
COVID-19 га қарши мРНК вакциналари саратон билан курашаётган айрим беморларнинг умрини узайтириб, касалликни даволашда самарали бўлиши мумкин.
Батафсил
Кейинги йилларда Ўзбекистонда ўғил болалар кўпроқ туғилаётгани ҳақидаги хабарларга тез-тез кўзимиз тушмоқда. Сўнгги статистик маълумотларга кўра, жорий йилнинг дастлабки 9 ойи давомида мамлакатимизда 321 мингта қиз бола ва 343,6 мингта ўғил бола дунёга келган. Кўриб турганингиздек, ҳар 100 та қиз болага 107 та ўғил бола тўғри келяпти.
Анор юрак-қон томир тизими саломатлиги учун муҳим бўлган мевалардан биридир. B12 витаминининг кони экани ҳисобига қон босимини меъёрлаштиради, қон-томирлар деворини мустаҳкамлайди, эритроцит ва гемоглобин синтезида фаол иштирок этгани сабабли мия ва асаб тизимига ижобий таъсир қилади.
COVID-19 га қарши мРНК вакциналари саратон билан курашаётган айрим беморларнинг умрини узайтириб, касалликни даволашда самарали бўлиши мумкин.
«Мен шифокор эгнидаги оқ либосни нафақат касб белгиси, балки Ватанга чексиз садоқат рамзи деб биламан. Бундан буён ҳам шифокорнинг, ҳар бир тиббиёт ходимининг обрўсини ҳимоя қилиш, унга ҳар томонлама муносиб шароит яратиш эътиборимиз марказида бўлади».
«Oila va TABIAT» газетасининг ўтган сонларидан бирида Муаззам Иброҳимованинг «Ош бўлмасин!» сарлавҳали мақоласини зўр бир қизиқиш билан ўқиб чиқдим. Мақолада тамаддихоналарда кечаги овқатдан чиққан ёғни қайта яна овқатга ишлатиш ҳолати ҳақида куюнчаклик билан фикр-мулоҳазалар ўртага ташланган.
