Китоб — инсоннинг дўсти. Бу синовдан ўтган ҳақиқат. Уни варақлар экансиз, хулоса чиқаришга ўрганасиз, тафаккури­нгиз бойиб боради, муҳими, келажакда дуч келишингиз мумкин бўлган ҳаётий вазиятларда ўзингизни қандай тутишга ўрганасиз.

Кўп китоб ўқиган, илм йўлида изланган инсон қинғир йўлга юрмайди. Яхшини ёмондан фарқлайди. Чунки китобгина бизни алдамайди, кўзимизга ҳақиқатни кўрсата олади. Ва энг асосийси, тўғри йўлга бошлайди.

Китобхонлик азалдан Шарқ халқларида улуғланган. Энг қимматли совға сифатида зебу зийнатлар эмас, китоблар тортиқ қилингани ҳам шундан нишона. Бугунги кунда ҳам китобхонликни тарғиб қилишга мамлакатимиз миқёсида эътибор қаратилмоқда. Президентимизнинг 2017 йил 12 январдаги «Китоб маҳсулотларини чоп этиш ва тарқатиш тизимини ривожлантириш, китоб мутолааси ва китобхонлик маданиятини ошириш ҳамда тарғибот қилиш бўйича комиссия тузиш тўғрисида»ги фармойиши айни халқимиз дилидаги иш бўлди.

Ҳозирги ёшлар китобга ошноликдан кўра компьютер, телефонни кўпроқ хуш кўради. Бу ҳам бир замона зайлидир, эҳтимол. Чунки гўё қийналиб китоб варақлаб ўтиргандан кўра, битта тугмачани босиб, исталган янгиликдан хабардор бўлган осонроқ-да. Бироқ... Улардан ҳеч бири китобнинг ўрнини ҳеч қачон босолмайди. Бирон асар асосида суратга олинган фильмни томоша қилсангиз, ундан китобни ўқиганчалик завқ-шавқ, ҳузур топа олмайсиз. Чунки муаллифнинг дилидаги гапларни режиссёру актёрлар қанчалик англамасин, ўз тасаввури, иқтидори ва имкониятидан келиб чиқиб ёндашади. Сиз ўқиган китобда эса тасвирлар бошқача акс этган бўлиши мумкин. Фильм қанчалик маҳорат билан суратга олинган бўлмасин, мутолаа таъсирини, жозибасини бера олмайди.

Шу боис бугунги кунда китобхонликни кенг тарғиб қилиш, мутолаа маданиятини юксалтириш муҳим аҳамият касб этади. Давлатимиз раҳбарининг ушбу фармойиши айни шу жиҳати билан янада аҳамиятлидир.

Китоб, китобхонлик ҳақида сўз юритганда бир мулоҳаза менга тинчлик бермайди: қани эди, китобларнинг ҳам рекламаси йўлга қўйилса... Ўзингиз ўйланг-а, ҳатто автобусларнинг биқинида, бекатларда, борингки, ҳамма ёқда рекламалар бериб борилмоқда. Уларда маълум бир товарни сотиб олишга, муайян хизматлардан фойдаланишга таклиф этилади. Лекин шу кунгача ҳеч бир ерда китоб ўқишга чорловчи рекламани учратмадим. Бирон китобнинг моҳияти ҳақида кичик аннотацияларни топиш амримаҳол. Шу сабабли янги китоблар реклама қилиб борилса, одамларнинг кўзи ўрганади, ўқишга, мутолаага рағбат кучаяди.

Назаримда, китоб дўконларининг сонини ҳам ошириш мақсадга мувофиқ. Тўғри, пойтахтимизда барча талабларга жавоб берадиган замонавий китоб дўконлари фаолият юритмоқда. Уларга кирсангиз, ҳавасингиз келади. Сотувчилар хушмуомала, ёрдамга доим шай. Ана шундай дўконлар вилоятлар миқёсида, энг чекка ҳудудларда ҳам кўпайтирилса, қандай яхши. Ахир инсоннинг китобдан бўлак маънавий зийнати йўқ дунёда...

 Гўзал САЛИМОВА,

Тошкент ислом университети талабаси