«Мен ўзимдаги ҳамма яхши хислатлар учун китобдан миннатдорман».

 

Бу ибора машҳур рус ёзувчиси Максим Горькийга тааллуқли. Дарҳақиқат, ҳеч эътибор берганмисиз, мутолаа билан банд китобхон беихтиёр ўша асар қаҳрамонига айланади.  У йиғласа йиғлайди, кулса кулади. Муаллиф ҳис этган изтироб, қайғу, бахт ва ҳатто, аламни худди асар қаҳрамони каби ўз бошидан ўтказади. Бирор бир ўқувчи йўқки, «Ўткан кунлар»ни ўқиб кўзидан бир томчи ёш оқмаган ёки «Меҳробдан чаён»ни мутолаа қилиб, бир лаҳзага ўйга толмаган бўлса.

Бу каби асарлар бизга атрофдагиларга нисбатан таҳлилни ўргатади. Дунёга теран, зийрак нигоҳ билан назар ташлашга ундайди, дунёқарашни кенгайтиради. Хуллас, ушбу китоблар — садоқатли дўст ва саодатга элтувчи нурафшон йўлдир.

Китобни севган ҳар бир буюк аждодимиз тарих зарварақларидан мангуга жой олди. Мангулик эса китобнинг бизга берган чексиз инъомидир.

Биз, аждодлари ой нурида китоб ўқиб не-не асарлар яратган Беруний, ибн Сино, Хоразмий, Навоий каби дунёни ҳайратга солган буюклар, маърифат учун ҳатто, ширин жонидан кечган Қодирий, Чўлпон, Усмон Носирлар авлодимиз. Шундай экан, қўлимизда турган китобни бугунги дориламон кунларга етиб келишимизга сабабчи бўлган, жон фидо қилган адиблар ҳақ-ҳурмати учун ҳам ўқимоғимиз шарт. Зеро, китоб — асосий маслакдошдир.

Яхши кутубхона — лаълдан аъло, деган ҳикмат бор. Бу нечоғли ҳақиқат — билмадим-у, лекин яхши китобхон ҳаммадан аъло, назаримда. Ахир, «Ўқиш осон, лекин ёзилганга амал қилиш қийин», деб бежиз айтишмайди. Китобхон фақат китоб варақлаган одамгина эмас, балки ўқиганларининг таг маъносини тушуниб, уларга амал қиладиган инсондир.

Илгари китоб тўплаш, кутубхона ташкил этиш жуда қийин бўлган экан. Чунки китоблар аёвсиз йўқ қилинарди. Шунга қарамай, ўша даврларда ҳам ҳақиқий китобхонлар кўп бўлган. Улар китобга таянган ва унга ўзгача меҳр қўйган. Ҳозир эса расталар китобга тўла. Ҳашаматли китоб дўконлари бор. Исталган китобни топиш мумкин. Кутубхона барпо этиш осон, лекин кейинги пайтларда китобларга, ҳатто, кўз югуртириш мушкул «иш»га айланган эди. Назаримда, ўқувчиларда китобга меҳр озгина сусайган эди.

Китоб — миллатнинг юраги. Юрак эса уришдан тўхтамаслиги лозим.

Дилором ҚЎЧҚОРОВА,

 Паркент агросаноат касб-ҳунар коллежи ўқувчиси