Жума
24-Октябр 2025
Назира буви ошхонанинг айвон қисмида китоб ўқиб ўтирарди. Келини уй юмушлари билан овора. Ўғли Ғолибжон эса идишга солинган сархил меваларни жўмрак остига қўйиб, сувни шалдиратиб очган, шу йўл билан меваларни ўзича музлатмоқчи эди.
— Болам, боядан бери сувни шалдиратиб намунча очиб қўймасанг-а?! Бир марта чайсанг ҳам бўлади-ку, болажоним?! — деди буви бир муддат китоб ўқишдан тўхтаб.
— Ҳа, онажоним-а! Сувнинг пулини ортиғи билан тўлаб қўйган бўлсам, эрталабгача шалдираб ётса ётавермайдими?! Шу ҳам эътиборингизни тортди-я! — деди Ғолибжон сувни шахт билан ўчирар экан.
— Барибир, сувнинг уволи ёмон болам, уволи ёмон! Сувсизликдан ўзи асрасин, илоё!
— Э, она! Ундан кўра набирангизнинг туғилган кунини қандай нишонлашимиздан гапирмайсизми? Бир дабдабали қилиб ўтказайлик ҳали! Нима дедингиз?
— Болам, шуни ихчамгина, соддароқ қилиб ўтказсак бўлмайдими? Худо хохласа, набирагинам бунақанги ёшлардан кўпини кўради! Ортиқча дабдабанинг нима кераги бор?!
Ғолибжон индамади. Шу пайт телефони жиринглаб, нариги хонага кириб кетди.
Орадан икки кун ўтиб, ушбу хонадонда дабдабали бир зиёфат бошланди. Туғилган кунга ҳамма йиғилди: Ғолибжоннинг дўстларидан тортиб, аёлининг дугоналаригача. Бир зумда боланинг туғилган куни катта бир «гап»га айланиб кетди. Эркаклар ўзи билан, аёллар ўзи билан овора.
Шу пайт туғилган кун эгаси — саккиз яшар Баҳромжон бирдан хархаша қила бошлади. Меҳмонлар олиб келган совғаларга қиё ҳам боқмай, кўнгли бир даста атиргул хоҳлаб қолди.
— Ўғлим, сен нима, қиз боламисан? Нега ҳадеб атиргул деб ғингшийверасан-а?! — деди Ғолибжон асабийлашиб.
Ўтирганлардан кимдир Баҳромжонни тантиқликда айблади. Аммо инжиқ болакай ўз ҳунарини қўймай, баттар йиғлайверди.
Охири, Ғолибжон кимгадир қўнғироқ қилиб, бир даста атиргул топдириб келди. Отасининг қўлларидан гулдастани олар экан, Баҳромжон югуриб бориб, нариги хонада ёлғиз ўтирган Назира бувига гулдастани тутқазди ва бувисининг юзларидан ўпар экан, ҳаммага эшитиладиган қилиб деди:
— Ўтиб кетган туғилган кунингиз билан, бувижон! Кечиринг, кеча совғам бўлмагани учун сизни табриклай олмадим! Бувижоним ўзимни!
Набирасининг жажжи қўлларидан атиргулларни олар экан, Назира бувининг кўзларида ёш пайдо бўлди...
Шерзод ҲАЙДАРБЕКОВ
Рақамли иқтисодиёт трансформацияси шароитида «Сервис давлат» тизими давлат хизматларини кўрсатиш самарадорлигига қандай таъсир кўрсатаётгани, уларни нафақат қулай, балки экологик жиҳатдан ҳам тозароқ қилиш масаласи айниқса долзарбдир.
Батафсил
«Телевизорни пасайтир!», «Секинроқ гапир, бақирма!», «Шовқин солма!», «Деразани ёп, жудаям шовқин!..»
Батафсил
Мамлакатимизда аҳолининг автомобилдан фойдаланиши муттасил ўсаётгани яхши кўрсаткич албатта. Бироқ, бу ўз навбатида янги экологик ва иқтисодий муаммоларни вужудга келтирмоқда. Шулардан бири – автомобиль шиналари чиқиндиларини утилизация қилиш масаласидир.
Батафсил
Рақамли иқтисодиёт трансформацияси шароитида «Сервис давлат» тизими давлат хизматларини кўрсатиш самарадорлигига қандай таъсир кўрсатаётгани, уларни нафақат қулай, балки экологик жиҳатдан ҳам тозароқ қилиш масаласи айниқса долзарбдир.
«Телевизорни пасайтир!», «Секинроқ гапир, бақирма!», «Шовқин солма!», «Деразани ёп, жудаям шовқин!..»
Мамлакатимизда аҳолининг автомобилдан фойдаланиши муттасил ўсаётгани яхши кўрсаткич албатта. Бироқ, бу ўз навбатида янги экологик ва иқтисодий муаммоларни вужудга келтирмоқда. Шулардан бири – автомобиль шиналари чиқиндиларини утилизация қилиш масаласидир.
Бугун дунё аҳли табиий ресурслардан оқилона фойдаланиш экологик барқарорликнинг асоси эканини якдиллик билан эътироф этмоқда. Юртимизда бу борада янги ислоҳотлар жорий этилаётгани мамалакат равнақи учун долзарб қадам сифатида қараляпти.
Биз ўзимизни «болажон халқ» деб биламиз. Фарзандимизнинг кулгусидан олам чароғон бўлишига, унинг беғубор нигоҳидан қалбларимиз эришига ишонамиз. Ҳар бир болани «жигарбандим», «кўзимнинг оқу қораси» дея ардоқлаймиз. Аммо шу муқаддас туйғулар пардаси ортида аччиқ ва шафқатсиз ҳақиқат яшириниб ётганини тан олиш вақти келмадими?
