Мағлубиятни ҳис этмасдан ғалаба қилиб бўлмайди

Татами устида туриб, рақибига дўстона таъзим билан бошланувчи каратэ рақибларнинг бир-бирига ўзаро ҳурматда бўлиши билан бошқа спорт турларидан ажралиб туради.

Оппоқ кимонони эгнига илиб, белига белбоғни маҳкам боғлаб, мардлар майдонида ғалаба қозониш ғайрати ҳаммага ҳам насиб этмайди. Мана шундай шижоатли ёшларимиздан бири, Боку – 2017 Ислом ўйинлари бронза медали соҳиби, халқаро тоифадаги спорт устаси — Достонбек ОТАБОЛАЕВ.

— Каратэнинг ватани Япония, улар ўз спортида ҳеч кимга енгилмаса керак-а?

— Ҳа, каратэ японларнинг миллий спорт тури. Албатта, улар ўз спортида мағлуб бўлмаслик учун кўп машаққат чекади. Лекин биз ҳам бу спорт турида улар билан бемалол тенглаша оламиз. Муҳими, унинг қонун-қоидалари, сирларини пухта ўрганиш ва қўллай билишда, деб ўйлайман. Бир нечта мусобақаларда юртимиз вакиллари, тенгдошларим японларни мағлубиятга учратганининг гувоҳи бўлганман.

— Барчанинг касбга бўлган ўзгача талқини бор. Сиз касби­нгизни қандай таърифлайсиз?

— Спорт бир катта қозон, унда ҳамма ҳам қайнаб кета олмайди. Бу катта машаққат, сабр ва албатта, меҳнат талаб қилади. Спорт мен учун санъат. Мусобақада ғалабага эришиш, қийин вазиятлардан чиқиб кетиш, билдирилган ишончни оқлаш, буларнинг барчасини уддалаш катта бир санъат. Спортни танлагандан сўнг ҳеч қачон бир ерда қотиб қолмаслик керак. У ҳамиша ўзига бўлган эътиборни талаб этади.  

— Баъзилар спортни кимгадир қарши куч ишлатиш мақсадида ўрганади. Бунга қандай қарайсиз?

— Мен бундай инсонларни спортчилар қаторига қўша олмайман. Спорт бу — зўравонлик, кучини кўрсатиб қўйиш, дегани эмас. Юқорида айтганимдек, спорт бу — санъат! Ўзи ўрганиб, машқ қилиб эришганларини кўча-кўйда намойиш этиб, уқуви йўқ инсонни калака қилган «спортчи», менинг назаримда, энг заиф инсон.

— Мағлубиятсиз ғалаба йўқ, дейишади...

— Спортчилар аренасидан ҳамма ҳаваскорлар ҳам жой ололмайди. Бу катта меҳнат, машаққат ва улкан сабрни талаб қилади. Спортда доимо ғалаба ва мағлубият ёнма-ён юради. Қолаверса, бир маротаба мағлубиятни ҳис қилмаган спортчи, ғалаба нашидасини тўлиқ туя олмайди. Мен ўйин давомида ички ҳиссиётимни ишга солишга ҳаракат қиламан. Рақибимни кузатиб, кейин  жангга киришаман. Мағлубиятсиз ғалаба бўлмайди. Аммо ҳамма спортчилар каби мен ҳам иккинчи бўлишни ёқтирмайман. Ҳаракатларим ва меҳнатларимни олий даражага муносиб бўлишига интиламан. Муваффақият мағлубиятларда ташаббусни йўқотмаслик қобилиятидир.

Бугунги меҳнатларим ҳамма орзуларим ва муваффақиятларимнинг калити бўлишига ишонаман. Кучли бўлиш салоҳияти ғалабаларда эмас, интилиш ва курашда ривожланади. Агар ишонч бўлмаса, ютқазиш учун доимо имкон бўлади.

— Ғалаба меваси жуда тотли бўлади. Зафар қучганингизда қалбингиздан нималар ўтади?

— Халқаро мусобақаларда қалбимдан ўтадиган ҳаяжонлар замирида Ватанимга бўлган чексиз муҳаббат ётади! Ота-онам ва каратэга бўлган муҳаббат шу даражада кучли. Шоҳсупага кўтарилиб, байроғимиз бошим узра ҳилпираса, мадҳиямиз янграса... Бу ҳолатни тасвирлаш, таърифлашга ожизман.

Озода ВАЛИЕВА

суҳбатлашди.